Ailem bir ağaç; köklü,sağlam.
Bense güçsüz bir yaprak:
Dalımdan koparılmış,
Ordan oraya savrulmuş...
Parçalanarak,
Kendimden bir şeyler yitirmiş, bir yaprak!
Bulamadım ait olacak bir yer.
Bulamadım, sımsıkı tutunacak bir dal.
Aradım yıllarca bir çare.
Dağıldım:
Kimi zaman deli gibi bir fırtınayla,
Kimin de sığ sularda...
Tam birine tutundum dedim.
Ya bıraktı, ya ben yoruldum.
Şimdi bir küçük koyda,
Ruhumun yaralarıyla, sakin!
Dinlenmek istiyorum.
Aslında erken pes etmek için
Biliyorum!
Ama ayakta duramıyorum.
Yorgunum!
Savaşmayı unuttum.
Biraz da yalnızlığımın tadını çıkarıp,
Yıldızları seyretmek,
Yazı yaşamak istiyorum
Ve ne çare ki şimdi mevsim kış!
Soğuk ve acımasız!
Karanlık ve boğucu bir kış!
Anlayacağınız yaşamak güç.
Yazan: Yalnız Kız ve bana bu sözleri düşündüren şarkı; Pinhani-Yitirmeden!
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder